maandag 22 juni 2015

De dag na een weekend Amsterdam-Leeuwarden wandelen

Inmiddels ben ik weer redelijk hersteld van de tocht, gelukkig. Maar ik heb wel wat schade opgelopen.
Wat hieraan vooraf ging volgt in het onderstaande. Ook leuk om te lezen voor de mensen die niet weten wat die tocht inhoudt. Deze 70ste editie is mijn 2de keer.
Na een korte nacht van 5 uren slaap, ik moest helaas tot 24 uur werken, ging om 6.00 uur op zaterdagmorgen mijn wekker. Gelukkig had ik alles al klaar liggen voor de TOCHT. Nog even wat eten klaar maken voordat ik weggebracht wordt door Jesse Hein. Om 6.30 uur stappen we in de auto naar Amsterdam. Onderweg pikken we Agnes de Haan nog op die ook meeloopt. Zo komen we om 8.00 uur aan bij speeltuinvereniging Bloemenkwartier.
Uiteraard eerst even melden dat je er bent. Na de plichtmatigheden een korte toespraak en een groepsfoto gaan we om 8.30 uur van start .
Eerst lopen we een stukje door Amsterdam-Noord. Dan komen we in natuurgebied Twisk uit om de weg te vervolgen naar Purmerend. Onderweg even wat verwarring want de route is verlegd maar de voorloper houdt vol, we gaan goed, het blijkt de oude route te zijn. Hierna gaan we door naar Beets (31,4 km) waar we een café rust hebben, de andere waren korte wagenrusten. We liggen mooi op schema en zijn hier om 14.06 uur en gaan om 14.31 uur weer verder. Zo'n café rust is wat uitgebreider en binnen, een groot voordeel bij slecht weer. Tijd voor een fatsoenlijke wc stop voor iedereen en verzorging van het Rode Kruis, mocht je die nodig hebben.
Gelukkig zit het weer goed mee, niet te warm, niet te koud en weinig wind. Met diverse korte stops gaan we richting Opperdoes (ja, die van de aardappels). Maar voordat we hier zijn zit ik in een zware dip en besluit om een roze smartie (Ibuprofen)  te nemen. Ik voel namelijk hier wat en daar wat en in Opperdoes aangekomen gaat het weer beter met mij. Hier komen we zelfs iets te vroeg aan, komt mooi uit want dan hebben we iets langer rust. In dorpshuis de Torenschouw staat een pastamaaltijd voor ons klaar die we ons goed laten smaken. Hier besluit de tweede wandelaar het voor gezien te houden, de eerste is in Hoorn al gestopt. Normaal komen de snelle lopers hier binnen als wij bijna moeten vertrekken, deze groep is om 10.30 vertrokken. Als wij klaar staan om verder te gaan komen ze net aan. Ook zij hebben er dan bijna 60 km op zitten.
Wij vervolgen onze route via Medemblik naar Den Oever, langs de IJsselmeerdijk voor een lang en saai stuk. Gelukkig zijn hier 2 wagenrusten zodat het iets beter te behappen is. Gelukkig ook een extra versnapering in de vorm van een marinesuikertje met dank aan Coach Bill. Al pratende komen we om 00.15 uur bij restaurant de Basalt aan voor een grote rust. Hier krijgen we een kop tomatensoep als extraatje aangeboden, dat ging erin als...... soep. Als de 6 km lopers goed en wel zitten komen de 7 km lopers ook aan. Hier kan iedereen elkaar even kan begroeten en bijpraten. Het is één grote wandelfamilie.
We hebben het de eerste 80 km gelukkig droog gehouden en er zijn veel mensen die even kijken wat het weer gaat doen de komende uren, het is dan maar één weg maar wel lang (32 km), de Afsluitdijk.
Om 00.55 uur mogen we weer vertrekken. De 7 km lopers worden losgelaten en mogen hun eigen tempo bepalen. Er zijn wandelaars die aanhaken bij de 6 km lopers maar ook heel veel die gas geven en naar de 8 km toe gaan. Op de Afsluitdijk valt de groep redelijk snel uitelkaar, er zijn genoeg die wat sneller gaan, zo ook mijn persoontje. Bij het monument een korte stop voor mij en door. Het gaat zelfs zo goed dat ik naar de 7,5 km ga. Daar kom ik achter als ik de tweede rust achter mij (met slokje Beerenburg, heerlijk)  heb gelaten. Je hebt tijd genoeg om dat soort dingen uit te rekenen. Na een uurtje begin ik het idee te krijgen dat ik op een speldenkussen loop. De vaart gaat eruit en het wil maar niet vlotten. Ik loop aardig te mopperen en krijg weer een zware dip. Het is dan inmiddels al weer licht geworden.
Eindelijk ga ik langs de sluizen bij Kornwerderzand, dan is even later de derde rust er ook. Hier moet ik toch echt even zitten. Dat had ik bij de vorige rust al moeten doen, maar ja achteraf...! Het is nog 5,5 km naar Zürich. Samen met Agnes lopen we daar heen, dat gaat toch wat makkelijker. Zij had mij voor de sluizen ingehaald.
Om ongeveer 6.45 uur komen we daar aan, gelukkig weer even zitten op een normale zachte stoel. Eten hoeft voor mij niet, een colaatje is genoeg. Maike wenst ons uitgeslapen goedemorgen en noteert dat we er zijn. Zij loopt vanaf daar voor de geestelijke ondersteuning van Teus  mee.
We hoeven we nog maar 38 kilometer, het is maar hoe je het bekijkt. Om ongeveer 7.15 uur ga ik samen met Gerardo verder en we besluiten om de rest samen te doen. Ik ken de route en omgeving en kan hem het één en ander er over vertellen en waar we heen moeten. Inmiddels heb ik mijn derde smartie al ingenomen. Het volgende doel is Achlum, weer 11 km verder. We lopen nu van rust naar rust. Ons tempo zit toch nog steeds op ruim 6 km. Daar komen we om klokslag 9 uur aan. Ook hier even zitten en wat drinken en eten, de motor moet toch blijven branden.
Op naar Franeker, ik krijg weer een zware dip, ook nu denk ik weer aan opgeven ( je hoeft dan nog maar 20 km). Friesland is mooi maar als je moe bent en regen krijgt wordt het wel zwaar.
In de Stadsherberg gelukkig even droog zitten en pauzeren voor een natje en een droogje. Hier zijn ook wat gasten die even met ons praten en vragen wat we doen en hoe laat we vanmorgen zijn vertrokken en waar we hebben geslapen. Maar even uitgelegd hoe het zat en dat we ons zwaar ..... voelden.
Dan gaan we door naar Dronrijp. Weer 8,5 km met regen en wind, het wordt er niet beter op. Gelukkig krijgen we onderweg nog een traktatie, het is dan weer droog geworden. In Dronrijp ook weer even zitten, eten, drinken en door, nog 7 km tot Ritsumazijl.
Ook hier weer een paar lange rechte, vlakke stukken, wat het er niet makkelijker op maakt. Maar gelukkig houdt Gerardo het pratende en blijf ik wat mopperen. Vanaf Franeker is het stuivertje wisselen in de achterhoede. De één houdt een langere pauze en loopt wat sneller de ander een korte pauze en loopt wat langzamer.
Om 13.45 uur komen we eindelijk in Ritsumazijl aan. Nog een keer een korte rust en dan gaan we door naar Leeuwarden. Ik krijg nu ook de mogelijkheid om de andere kant van de Haak om Leeuwarden te zien. Dit is de nieuwe rondweg om de stad. Via de Harlingertrekweg komen we eindelijk de stad binnen. Als we op het Stephensonviaduct, het laatste viaduct voor de finish zijn, begin ik weer tot leven te komen. Ik ruik het bier en op het moment dat ik het sportpark op loop ben ik weer boven Jan. Hoe een finish je humeur kan veranderen.
Jannachien, Majka, Teikje en Wiebe stonden mij op te wachten. Eerst moest ik mij nog afmelden en mijn bescheiden in orde maken. Daarna was er eindelijk bier! Teikje en Wiebe hadden een Mooie Madam voor mij meegenomen,  die ik op een later moment zal nuttigen.
Om 18 uur was het bedtijd voor deze jongen, het kaarsje ging heel snel uit toen ik thuis was.
Vanmorgen ging mijn wekker om 4 uur, de arbeid riep. Ik had de wekker wel een kwartier eerder gezet om de opstart wat tijd te geven. Ik was wat stram en stijf en het ging wat trager dan anders. Overdag de voeten eens goed bekeken. De schade is 4 blaren: 3 blaartjes op de rechtervoet op de tenen en een grote bloedblaar onder de bal van mijn rechtervoet.

Voorlopig geen Amsterdam-Leeuwarden (of omgekeerd) meer voor mij op wat voor manier dan ook. Volgend jaar is vroeg genoeg.

Voor meer foto's moet je op deze site kijken(met dank aan Paul Altena): https://picasaweb.google.com/107953042653821446015/AmsterdamLeeuwarden2015PaulAltena

zaterdag 9 mei 2015

24 stundenwanderung Bernkastel-Kues

2 en 3mei 2015
op deze datum vond de 24 stundenwanderung plaats. Deze kun je wat vergelijken met een Kennedymars in Nederland.
Vanaf 9uur konden we ons melden, we hadden ons reeds ingeschreven dus dat wat zo klaar. We, dat zijn Dietmar mijn Duitse wandelvriend en ik.
Om 10 uur stond het gezamelijke ontbijt klaar, prima verzorgd met verse broodjes en gekookte eieren,koffie, thee en sportdrank.
Na nog een korte instructie en een groepsfoto mochten we om 11uur los voor de de eerste ronde van 40km. Deze ging eerst even langs de Moezel voor de warming-up en daarna kwam het echte werk, klimmen en dalen. Bij de eerste rust waren we mooi op tijd want na ons kwam de grote massa binnen met als gevolg een file. Wat wil je als er 155personen redelijk snel na elkaar binnen komen. Hier even een korte stop gehad en weer verder met klimmen en dalen. Onderweg diverse vergezichten over het Moezeldal. Bij de 2de rust stonden ze bij een waterbad waar je je voeten even kon afkoelen. daar hebben we maar geen gebruik van gemaakt, we even de kastanjelikeur geproefd en de kastanjehoning, niet mijn smaak. Helaas hadden ze bij de route info geen afstanden vermeld zodat het op de kaart kijken was hoever we nog ongeveer van de volgende rust waren. Na nog 5 rustposten die ons van een natje en een droogje voorzagen kwamen we bij de 8ste rust. Hier kon je een film bekijken of buiten op relaxstoelen genietenvan een vuurtje. We waren inmiddels al weer in de suburbs van BKS oftewel Bernkastel-Kues. Om goed 19uur waren we weer bij de start. Of tussenstop zo je wilt. Het warme eten stond al klaar voor ons, er waren ons nog niet veel voor gegaan, een man of 30. Uiteraard zou ik haast zeggen bestaat dat warme eten uit pasta met saus, het moet natuurlijk wel calorierijk zijn. Na een uitgebreide rust van bijna 2uur gaan we tegen 21uur weer op pad.
Nu mogen we naar de ander kant van de Moezel en al rap gaat het in de schemer omhoog over asfalt, dat nog wel, na een goed half uur komen we bij de feuerwehr in Graacher Schaferei aan, als we weg willen wordt ons verteld dat het tot de volgende stop in Wehlen  12,5km niks meer geeft aan rusten.
Dat wordt dus een pittig stuk denken, qua lopen klopt dat aardig, stijl omhoog en nog stijler naar beneden over smalle paadjes. Om 23uur kwamen we bij de 2de rust, toen hadden we al zoiets van het klopt niet helemaal met de kilometers die zij hanteren. We kunnen snel maar echt niet zo snel. Daarna is het volgens de feuerwehr nog 5km naar de start. Wij lopen dat inderdaad in een klein uurtje en komen dan ook bij de camping langs waar jannachien en ik slapen. die afstand klopte wel ongeveer, alleen waren Dietmar en ik een lusje vergeten, dus ook deze 5km klopte niet dat had 8 moeten zijn. Bij deze laatste rust spreek ik ook even met de andere Nederlander die er is, hij zegt dat deze route waanzin is. Dit zul je inderdaad in Nederland ook niet meemaken. Om 24uur zijn we weer terug bij de start bijna 19km afgelegd in 3uur dat haal ik in Nederland wel maar in BKS, nee.
Na een kwartier rust gaan we aan de laatste ronde beginnen, deze is 19,7km lang, met maar een rust. Weer een bij de feuerwehr ditmaal in Longkamp, Ook hier voert de route ons in het donker over smalle paadjes door het bos in de nacht omhoog, maar het ergste moet nog komen na de rust. Dan moeten over smalle paadjes met haarspeldbochten naar beneden. Gelukkig gaat ons dat ook goed af als je maar niet te snel gaat. Uiteindelijk komen we om 04.15 weer aan bij de sporthal: de missie is volbracht en zonder problemen.
Als wij bijna bij de finish zijn, komen ons nog 2x2lopers tegemoet zij moeten de laatste ronde nog maken. De laatste vertrekt zelfs om half6, nadat hij even geslapen heeft.
Er is een mogelijkheid om te douchen en te slapen in de sporthal, hier maken we dankbaar gebruik van. Na een korte nachtrust staat er om 9uur nog een ontbijt klaar en als je wil is er ook nog pasta.  De 2x2lopers komen even na 9.30 aan en om 10.15 de laatste loper, die dus om half zes is gestart.
De schade van deze tocht: 155mensen gestart 50% vd Nederlanders(1) uitgevallen en bijna 50% van de Duitsers (72), in totaal dus 73 uitvallers. Kun je je dat voorstellen bij een KM in Nederland. Het hoge percentage uitvallers komt voornamelijk omdat men het wil proberen om verder als 20km te lopen. De Duiters wandelen veel maar niet zoals wij dat doen hier.
Voor mij was de tocht de moeite waard en het is zeker niet de laatste 24stundenwanderung geweest. Voor iedereen die graag een kennedymars loopt is dit zeker een keer de moeite waard om mee te maken.




Rust met kastanjelikeur 

warme maaltijd


Bij daglicht ziet er goed uit maar bij donker is het minder prettig. Linksboven bij de bosrand naar beneden gelopen